2 Yaş Sendromunda Anne Babalar Ne Yapmalı?

Ayşegül BAŞARAN
Yayın : 27.07.2012 - Güncelleme : 24.05.2024

Çocuklar iki yaşında daha sinirli daha agresif olabiliyor. Bu süreç, hem çocuğun hem de ebeveynin psikolojisini oldukça etkileyen bir durumdur. Uzmanlara göre, bu durumu zor bir süreç olmasının temelinde birçok anne ve babanın yaşanılan sorunlar karşısında nasıl davranması gerektiğini bilmemesi yatıyor.

Nöroloji Uzmanı Dr. Mehmet Yavuz,  4 soruda çocuklarla 2 yaş sendorumu sürecinde ebeveynlerin ne yapması gerektiğini anlattı.

Küçük çocuğunuzun davranışları ne olursa olsun, onu azarlayarak veya cezalandırarak aşırı tepki vermemeye çalışın. 

2 Yaş Sendromu Ne Zaman Başlar? 

1. İki Yaş Sendromu Nedir?

Çocuklarda yaklaşık 1,5 yaşında başlayarak 3.5 yaşına kadar devam eden zorlu bir dönemdir. Bu dönemde çocuk daha saldırgan ve inatçı tavırlar sergileyebilir. Çocuklar bir yaşından sonra çevresindeki her şeyle daha çok bağlantı kurar; adeta keşif yapmaya başlar. Kendilerini ve isteklerini çevresindeki herkese kabul ettirme çabası içindedir.

Bu yaşta çocuğunuz dünyayı keşfetmek ve macera aramak ister. Zamanlarının çoğunu, kendilerinin, sizin ve çevrelerinin sınırlarını test ederek geçirirler. Ne yazık ki, yapmaları gereken her şeyi güvenli bir şekilde gerçekleştirmek için gereken birçok beceriye sahip değildirler ve çoğu zaman sizin korumanıza ihtiyaç duyacaklardır.

Birey olma yolundaki adımlarını attığı için huysuz ve ısrarcı tavırlar sergilemesi doğaldır. Çünkü 2 yaşına kadar anne ve babasına bağımlı yaşayan çocuk, yürüme ve konuşmanın başlamasıyla kendini ifade etme yollarını arar.

Dolayısıyla sosyalleşmesinin ilk adımlarını atmaktadır. Çocukların yaptıkları davranışlar değişim gösterebilir. Anne ve babalar davranışlarındaki farklılıklar da durum değişikliği yaratabilir.

Bu dönemin 2 yaş sendorumu olarak adlandırılmasındaki tek sebep ise çocuğun kendini ve çevresini keşfetme çabaları karşısında, ailenin davranışları sebebi ile sık sık ebeveynler ve çocuk arasında çatışmaların yaşanmasıdır.

Küçük Çocuğunuzun 2 Yaş Sendromunda Ona Nasıl Yardımcı Olabilirsiniz?

2. İki Yaş Sendromunu Tetikleyen Unsurlar 

Hangi durumlar bu problemin yaşanmasında daha etken rol oynar?

• Anne ve babanın engelleyici ve aşırı koruyucu davranışları (“Aman dikkat kırarsın”, “Aman dikkat dökersin” gibi söylemler)
• Kardeşler arasındaki kıskançlık
• Temizlik konusundaki ısrarcılık 
• Tuvalet eğitimi
• Herhangi bir konuda engelleme 
• Aile içinde anne ve babanın birbirine şiddet uygulaması
• Yiyecek ve içecek konusunda anne ve babanın ısrarcı tutumu
• Çocuğun gün içerisinde enerjisini harcayamaması
• Anne ve babanın yeterince ilgilenmemesi sonucu, çocuğun inatçı tavırlarla ilgi çekmeye çalışması.

2 Yaş Sendromunun Belirtileri Neler?

3. İki Yaş Sendromunda Çocuğun Davranışlarında Ne Gibi Değişiklikler Olur?

• Ağlama
• Başını duvara vurma
• Bağırma
• Elindeki oyuncak eşya vb. nesneleri fırlatma
• İştah kesilmesi
• Israrcı davranışlarda bulunma
• Aşırı tepki olarak saç ve yüzüne zarar verme ya da anne ve babasına saldırma gibi eğilimlerde de bulunabilir.

4. Çocuğu İki Yaş Sendromunda Anne Babalara Öneriler

• Anne ve babalar bu durum karşısında nasıl bir davranış sergilemeli?

Bu dönemde özellikle ailelerde istediğini elde etmek için ağlama, nedeni açıklanamayan ağlama, uyku düzeninin bozulması, öfkelenme, sinirlilik, eşya fırlatma, anne-babaya ya da çevredekilere vurma ya da kendine zarar verme davranışlarına girişme gibi davranışlar sıklıkla görülür. aşırı koruyucu ya da engelleyici tutumlar sergilemesi 2-3 yaş dönemini oldukça zorlu hale getirmektedir.

Anne-baba olarak çocuğunuzun gelişim aşamaları hakkında bilgi sahibi olmak ve bu sorunlarla nasıl baş edeceğinizi bilmek, bu süreci sandığınızdan daha az yıldırıcı ve yorucu hale getirecektir. Bu dönemde çocuklara doğru yaklaşmak onların özgüvenlerinin zarar görmesini engelleyecek ve bağımsızlıklarını engellemeyecektir. Bu da çocuğun gelecekte daha sağlıklı bir yaşam sürmesini kolaylaştıracaktır.

• Ebeveynler bu durumu doğal bir davranış olarak karşılamalıdır.
• Baskıcı ve engelleyici tavırlardan uzak durmalıdır. Çocuklar yaşları ileledikçe sizin davranışlarınıza ve verdiğiniz eğitime alışacaktır.
• İştahsızsa yiyecekleri onun sevebileceği hale getirebilirsiniz; ona özgü yiyecekler hazırlayabilirsiniz.
• Her şeyi oyun diliyle anlatarak öğretmeyi deneyebilirsiniz.
• Sizin istediğiniz davranışları sergilemediği zaman ona öfkeli davranmamalısınız.

• Kendinize mutlaka zaman ayırmalısınız; sizin moral bozukluğunuz da ona karşı olan davranışlarınızı etkileyebilir.
• Sinirlendiğinde ona bağırmak yerine onu yalnız bırakın.
• Çocuğunuzu bu tavırlardan dolayı normal dışı değerlendirmeyin. Yaşı ilerledikçe sizi daha çok anlayacak ve uyum sağlayacaktır.
• Dikkate alınması gereken bir konu da, çocuğun sinirli olduğu zamanlarda her isteğinin yapılmasıdır. Sadece sakin davranılmaldır.
• Eğer aile kendi başına bu sorunu çözemiyorsa psikolojik destek alabilir. 

2 Yaşındaki Çocuğa Nasıl Davranmalı?

Ebeveyn olarak çocuğunuzun davranışlarının onun gelişimsel özelliklerinin bir parçası olduğunu anlamanız ve bu durumun normal olduğunu kabul etmeniz her şeyden önemlidir. Çocuk gelişiminin her aşamasının kendine özgü zorlukları ve özellikleri olduğunu kabul etmek, durumu gereksiz yere abartmanın önüne geçebilir.

Bu öncelikle rahatlamanıza yardımcı olacaktır. Çocuğunuza sosyal yaşamın kurallarını öğretmek için acele etmeyin. Engelleyici ve baskıcı tutumlar benimsemek, çocuğunuzun daha fazla öfke nöbeti geçirmesine neden olacak ve sorunun çözümünü kolaylaştırmayacaktır. Duruma sakin ve sabırlı yaklaşmak faydalı olacaktır.

Çocuğunuz istediğini elde etmek için ağladığında veya öfke nöbetleri geçirdiğinde, onların taleplerine hemen boyun eğmekten kaçının. Kısa vadede krize hızlı bir çözüm gibi görünse de, uzun vadede çocuk ağlamayı istediğini elde etmenin temel bir yolu olarak içselleştirir ve bir sonraki istekte davranışlarının yoğunluğunu arttırır, ilgi uyandırır. bir güç mücadelesinin içindesin.

Çocuğunuzun ağlayarak, bağırarak veya ayaklarını yere vurarak istediğini elde etmesine izin vermemeniz tavsiye edilir. Çocuğunuza bağırmak, cezalandırmak gibi bir yöntemi denemek, onun öz saygısının zedelenmesine ve yetişkin yaşamında değersizlik duygularının ortaya çıkmasına yol açacaktır.

Ağlamanın veya bağırmanın geçmesini beklemek ve ardından duygu ve düşüncelerinizi ifade etmek için çocuğunuzla göz teması kurmak daha iyidir. Aynı şekilde onları da duygu ve düşüncelerini ifade etmeye teşvik edin.

Çocuğunuza ağlamanın hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini uygun bir dille anlatın ve kararlı duruşunuzu koruyun. Bu durumlarda dikkat dağıtmanın etkili bir yöntem olduğunu akılda tutmanız önerilir.

Unutmayın ki, bu dönem gelişim sürecinin bir parçasıdır.