Geçmişe Özlem
hepimizaileyiz.com.tr Yayın : 01.08.2014
Bayramlar genelde şeker tadındadır çocukluğumuzda... Hep tadı damağımızda, yıllar geçse de nerde o eski bayramlar… Geçen bayram sayısı artıkça, yıllara özlem mi artıyor?
Yoksa o günün komşuluklarına, aile bireylerinin bir arada oldukları mutluluklar mı? Zaman içerisinde kaybettiklerimiz ve yerine koyamadıklarımıza olan özlemlerimiz... Geçmişe yolculuğa çıkarıyor, hüzünlendiriyor... Küçük bir çocukken geçmez dediğimiz zaman nasıl da hızlı geçmiş. Senin çocukların olmuş, yaşanmışlıkların artmış. Geçmiş ve gelecek arasındaki çizgi zikzaklar içerisinde...
Bir bahar akşamı size rastladım modunda geçmişe yolculuğa çıkıyorsun. Kimi zaman fiziksel olarak buradasın ama ruhun hangi zaman tünelinde, bilgelik rüzgârında savruluyor… Bir an uyanıyorsun ve aynadaki görüntün bugünün içinde acımasızca sana bakıyor... Yaş alamayız. Anamızın yaşına gelemeyiz hep çocuk kalırız rahatlığında coşan yüreğimiz... Dalgaların savurduğu tohumlar gibi bu günün çemberin içine fırlatmış yaşam denilen zaman tüneli...
Saçlarımıza aklar düşmüş ama yüreğimiz çocuk kalmış... Sevgi güvercini, iyilikler perisi, bu günün acımasız yaşamından, bayramlar diyarına salıncak kurup, mutluğun içimizdeki çocuğun minicik avuçlarından, yüreğimize ılık bir rüzgâr esintisiyle, çocuk kalbimize dokunuvermiş... Hiç büyümek istemeyen ve hep çocuk kalan biz yetişkinlerin yaralarına merhem olmuş çocukluk düşlerimiz...
AYSEL ARAS
