İstanbul Gibi Hayatlar...
Yazıların arasında sözcükler kıvrılır kendine yer açar... Öykü olur, hikaye veya roman... Ne çok yaşanmışlıklar gizlidir yaşam serüveninde... Karlar yağar, en umutuz zamanlarda; toprağın içinden kardelenler fışkırır... Bitmez sandığımız zaman dilimleri koşar adım tükeniverir... Ama biz hala o ufacık çocuk formatının içinde bir yerlere gizlenmişizdir... Farkında olmadan çoğalttığımız yaşanmışlıklarımız bir anda göz kırpar bir yerlerden... Çok görmüş geçirmiş İstanbul gibidir kimi hayatlar...
Tarih kokar ruhları... Bilemeyiz o an kıymetlerini... Gözlerimiz nemlidir; yıllar sonra ne çok şey ıskalamışız diye hüzün dolar yüreklerimiz... Geçmişin tozlu raflarında saklanmıştır çocukluğumuz... Sevgiyle sarılabilseydik o küçücük çocuğa...
Filizlerdik, fidanlara boy verirken kimse bir gün köklerimiz, bir yerlerde tekrar filizleneceğini söylese hadi ya diye dalgamızı geçerdik... Bilmezdik dünden kalan, bugünden yarına 'üstü kalsın' diye yaşama göz kırpacağımızı...
Ebeveynler filizlerin sevgiyle sulanıp serpileceği bir fidana dönüştürmek yerine, kimi zaman nefretle kocaman canavarların boy vereceği bir bilinmezliğin cenderesinde, kör kuyularda bulutların arasında çocukluğun sancılarına gebe bir tahtarevelli oynandığını...
Denizlerin mavisinde sevginin pınarında gelecek nesillerin cıvıltılı seslerinde barışın nağmelerinde sınırların içimizi kuşatmasından, pupa yelken özgür yüreklerin okyanusa selam çakıp, hey 'MERHABA HAYAT' diyebileceğimiz bir dünyaya koşar adım çığlık çığlığa şarkılarla...
Ezgilerin hoş sedasıyla tertemiz bir dünyanın kapılarını açalım gelecek nesillere... Bugünü bozuk para gibi harcamadan... Ormanları çoğaltalım, temiz havanın hazzını mutlulukla hissederek...
AYSEL ARAS
hepimizaileyiz.com Yazarı