Nefret EtME!
hepimizaileyiz.com.tr Yayın : 24.11.2011
Bazı yabancı firmaların"Unhate" kampanyasını basında görmüşsünüzdür. Amerikan Başkanı ile Çin Başkanı, Alman Başbakanı ile Fransız Başkanı vb. düşman kardeşler birbirleriyle dudak dudağa öpüşürken fotoshop tekniği ile fotoğraflandılar.
Fotoğrafın demek istediği yerine, fotoğrafın görünüşüyle ilgilendiler politikacılar; her zaman yaptıkları gibi pek çok yerde yasakladılar.
Nefret her geçen gün çevremizi sarıyor, insanlar, halklar, ülkeler bir birinden nefret ediyor. Bakın bize ülkemizi oluşturan halklar birbirinden nefret etmeye başladı. Van depremi hakkında ummadığımız kişilerden garip yorumlar aldık. Almanya’da 8 Türkü öldüren örgütün altından Almanya Anayasayı Koruma Örgütü çıktı. Örnekleri saydıkça moralim bozuluyor.
Bu nefreti nasıl sevgiye dönüştürebiliriz. Empati ve sempatiyi nasıl insanların kalbine kazırız. Eskiden eğitim derdim ama eğitilmiş insanların da nefreti körüklediklerini gördüm. Allah korkusu veya dinin insanları hümanist yapabileceğine inandım; tersine din adına nasıl katliamlar yapıldığını gördüm.
Sevgi mücadelemizi bıkmadan ve usanmadan sürdüreceğiz ve kristal çocuklarımızın bu savaşı kazanacağına inanacağız.
Son kitabım, “Tatavla’nın Kurdu” da böyle bir nefreti anlatıyor. Yıllarca nefret ettiğinin kendisi olduğunu anlayan bir kişiyi anlatıyorum. Bu dava uğruna adam bile öldüren, bu ölümün altında kalan bir kişilik sonunda kendi ile beraber tüm sevdiklerini de kahrediyor.
Bir zeytin ağacıyım şehrin ortasında,
Meyvesiz, şekersiz, tatsız,
Belki gördüğüm ölümlerden,
Çokça da alçaklıktan...
Bir zeytin ağacıyım oldukça yaşlı,
Mutsuz, umutsuz, sevgisiz,
Belki de kırgınlıklardan,
Çokça da Siz İnsanlardan,
Ben sonuçta bir ağacım,
Odundan, daldan, yapraktan,
Ya sen güzel kardeşim,
Bak bir fidana daha kıydın,
Şimdi sana son bir kez daha elimi uzatıyorum,
Barıştan ve aşktan yana...
Ya elimi tutarsın insan olursun,
Ya da tutmazsın...
Sevgilerimle,
