Görmezden, Duymazdan, Bilmezden Gelmek…
hepimizaileyiz.com.tr Yayın : 17.08.2011
Gazetelerin 3. sayfalarındaki vahşet haberlerini bilmezden gelmek istiyorum…
Her geçen gün artan kadın cinayetlerini duymazdan gelmek istiyorum...
Her gün yeni bir şehit haberi almayı görmezden gelmek istiyorum…
“Her eve mini baz istasyonu geliyor” müjdesini hiç ama hiç duymak istemiyorum…
Mümkün mü; görmemek, bilmemek, duymamak, üzülmemek?..
17 Ağustos depremin 12’inci yıl dönümünde 2.500 kişiye mezar olan bölgeye yeniden çok katlı bina yapımına izin verilmesini ise kötü bir şaka olarak düşünmek istiyorum.… Daha kaybettiklerimizin acılarını bile saramamışken, deprem uzmanlarının bangır bangır büyük deprem geldi geliyor dedikleri bir zamanda, alınan bu kararı havsalam almıyor bir türlü!...
“Her eve mini baz istasyonu geliyor” manşetiyle sanki müjdeli bir haber veriyormuşçasına medyada duyurulmasını görmezden gelmek istiyorum. Kanser vakalarının her geçen gün attığı dünyada ve ülkemizde; uzmanların kullandığımız cep telefonlarının bile ileride beyin kanseri vakalarını artırabileceğini söyledikleri bir zamanda, bu haberi: “Her eve mini baz istasyonu geliyor” şeklinde değil de “Her eve kanser yaymak istiyoruz” diye vermeleri sanırım daha doğru olurdu… Sağlığımız elden gitsin önemli değil, önemli olan iletişim öyle değil mi!.. Mutlaka aradığımıza anında ulaşalım, arayanlarda bize çabucak ulaşsın, telefonumuz çeksin, çekilelim!!!
Şehit haberi almadığımız gün neredeyse yok gibi… Yüreğimiz an be an ağzımızda… Televizyon ekranlarında yanıp yanıp sönen "son dakika" duyurusu, yine kötü kötü yanıp söndü... Yitip giden canları, ömrünü bu topraklar için, bizler için heba edenleri, arkalarında bıraktıkları yaşayamadıkları hayatlarını düşünmek istemiyorum…
Mümkün mü üzülmemek, endişelenmemek? Bana ne canım, ben kendi hayatımı yaşarım demek, yarına pembe çerçeveli planlar yapmak… Tâ ki ucu size dokunana dek her şeye duyarsız kalmak ne denli mümkün? Becerebilenlere gıptayla bakıyorum…
Yeni spritüel akımdan etkilenerek bu aralar evrene (!) sık sık mesajlar gönderip gönderip duruyorum; bitsin artık bu felaketler diye ama sanırım mesaj kutusu dolu, bir türlü duymuyor benimkileri…
