Hayal Oldu Bronz Ten
hepimizaileyiz.com.tr Yayın : 06.08.2011
"Uzanmışım kumlara" hayaliyle, tatilde olmanın sevinciyle bir heyecanla hazırladığım plaj çantası kola takılır...
Güneşlenip yılın yorgunluğunu atmak için önce denizde bir güzel serinlenilir, sonra güzel bir duş alınır, güneş kremleri sürülür; bronz ten hayaliyle boylu boyunca şezlonga uzanılır…
Uzun zamandır okunmayı bekleyen kitaplarımın arasından seçtiklerim, güneşlenme keyfime eşlik eder...
Buraya kadar her şey normal; ta ki Alin’imin sınırsız istekleri başlayana denk…
“Anne kolluğumu takar mısın?”
“Anne pembe simidimi de takmak istiyorum…”
“Anne tuvaletim geldi….”
“Anne bu mayom ıslandı, süslü süslü mayomu giyebilir miyim?” (bu arada tatil boyunca bitmek bilmeyen tartışmamız; “Kızım bikinini giy tüm vücudun güneşi görsün” desem de Alin'im bütün tatilini mayoyla tamamladı…)
“Anne deniz suyu yuttum, su verir misin?”
“Anne canım taklı (halen tatlı diyemiyor) bir şeyler istedi…” (deniz suyunun tuzu kızımı tatlı bağımlısı yaptı adeta)
“Anne deniz ayakkabımı çıkarır mısın?”
“Anne su pompam nerde?”
“Anne kumdan kale yapamıyorum niye?”
“Anne acıktım!..” (halbuki daha bir saat önce, saatlerce önünde bekleyen kahvaltısını yedirmek için göbeğimi çatlatmıştım…)
Ve güneş yağıyla kaplı vücuda bir çırpıda plaj elbisesi geçirilir, yiyecek bir şeyler getirmek için harekete geçilir...
Aranızdan “Çocuk bu, tabiî ki istekleri bitmez” diyenleriniz olabilir ama bu anlattıklarım plaja indiğimiz ve benim şezlonga büyük bir hevesle uzanışımın ilk 10 dakikası içinde geçenler; devamını yazıp sizi sıkmak istemedim, düşünün artık gerisini…
Cânım güneşin en güzel anlarını böylelikle kaçırmış oldum tatil boyunca…
Anlayacağınız benim bronz ten hayalim böylelikle suya düşmüş oldu...
Teselliyi, "Olsun kızımın hayalleri gerçek oldu" demekte buluyorum...
Sanırım anne olmak böyle bir şey...
