Sen Sustun, Herkes Sustu...
hepimizaileyiz.com.tr Yayın : 25.10.2011
Bir sabah uyandım 24 can susmuş…
Bir sabah uyandım yer sarsılmış…
Sustun şehidim…
Ardından herkes sustu
Düğümlendi boğazım yine,
Ne çok ağlar oldum bugünlerde...
Sustun şehidim
Sen yokken
Sarsıldık yine…
Cana susamış topraklar yine aldı götürdü sayısız bedenleri…
Teyakkuzdayız şehidim bir iyi habere
Giden canlar ardından iyi ne kadar iyiyse...
Enkazdan çıkan canlara seviniyor, ölenlere ağıtlar yakıyoruz yine…
Acı hikâyelerini okuyoruz gazetelerden bir bir…
Anlayacağın değişen bir şey yok; yokluğunun dışında…
Sustun şehidim
Babandan istediğin postallar çoktanyolunu bekler oldu asker ocağında…
Sorsalar ne hissettin üzerine oluk oluk mermiler yağdığında…
İlk aklından geçen neydi diye ama ne mümkün...
Daha hayatı tanıyamadan yirmili yaşın baharında, gençlik deminde
Göğsünü siper ederken sen, canını hiçe saydın “Ne Mutlu Türküm" diyerek...
Binlerce kere teşekkürler şehidim; hakkını helal et ne olursun…
Şimdi sen sustun şehidim…
Herkes sustu…
