Sorumsuz Anne=Sorunlu Çocuk
Yaz tatilimiz maalesef kötü bir olayla noktalandı... Hiç ağdalandırmadan söylemem gerekirse kızım dayak yedi!!! Hem de yazlıktaki komşumuzun oğlundan...
Yüzü, gözü her yeri tırmalanmış bir şekilde ağlayarak yanıma koşarken ne yapacağımı şaşırdım. “Çocuktur yapar işte...” sözcükleri ne beni tatmin etti ne de kızımın canının acısını dindirebildi...
Ben, komşu kisvesi altına sığınan ve bu kelimeyi aslında kirleten o kişilerden bir özür beklerken, onlar oğullarını neredeyse ödüllendireceklerdi. Bahçelerine kadar gidip durumu bir mantık çerçevesine oturtarak ve sürekli görüşmek zorunda kalacağımızı düşünerek bir konuşma yaparken, karşımdaki annenin daha doğrusu “anneciğin” pişkinliği beni daha daçileden çıkardı.
Üstelik bu çocuğun ilk vukuatı değildi bu. Böyle bir “anneciğe “sahipken eminim bu olay son da olmayacak onun için... Annecik diyorum çünkü ben çocuğunu, bütün yaz tatili boyunca ondan daha fazla görüyorum. Ben ve benim gibi anneler tüm yazını sadece ve sadece “çocukların mutluluğu” üzerine kurarken, kendini bilmezin birinin gelip pastanın mumlarını üflemesi olacak iş mi!
Bugün bu tür çocuklar yetiştiren annelere sözüm şu: Sizin çocuk diye büyüttüğünüz kişiler şimdilerde yüzünüzü kızartırken, o yüz kızarıklığınızın bu eğitiminizle (!) sizden hiç ayrılmayacağını temin ederim.
Gazetelerin üçüncü sayfa haberlerindeki şahısların geçmişlerinde ne yazık ki ya eğitimsizlik yatıyor ya da yanlış anne baba eğitimi ve ilgisizliği. Suç işleyenler yalnızca maddi sıkıntısı olan, orada burada büyüyen dünün çocukları değil. Hatırlarsınız, aylarca medyayı meşgul eden “kesik baş” cinayetini işleyen yoksulluktan gelme biri değildi!
Bugün “çocuğum için çok çalışıyorum” diyen annelere bir önerim olacak: Çocuğunuza iyi bir gelecek sunabilmek için çalıyor olmanızın, lütfen içinizdeki annelik duygusunu öldürmesine izin vermeyin.
İşe ayrılan en az sekiz saati çocuklarınıza da ayırmak zorundasınız. Yoksa tıpkı karşımdaki anne gibi mahcubiyetten ağzınızı açamaz hale gelirsiniz.
Ünlü bir düşünürün de dediği gibi; “Ana ve babaların çocuklarına bağışlayabilecekleri en güzel miras, günlük zamanlarından yalnızca kaliteli birkaç dakikadır.”
Çocuk yetiştirmek çok önemli; seçim sizin ya övündüğünüz bir çocuk yetiştirirsiniz ya da dövündüğünüz.
Ya yararı sadece kendisine olmayan duyarlı bir evladınız olur ya da sırtınızda yük, alnınızda leke.
Ya “iyi ki varsın ”dedirtir evladınız, ya da “ben nerde yanlış yaptım?”
Dediğimgibi, SEÇİM SİZİN...