Onu Mu Giysem? Bunu Mu Giysem?
hepimizaileyiz.com.tr Yayın : 19.04.2012
Şu anda tüm kadınlar moda editörü arkadaşlar. Sokakta cadde de kafe de, restoranda, çarşıda pazarda. Yok öyle ne bulduysan giyinip sokaklara çıkmalar, yok tarih oldu.
Yeşil ya da mor elbise giydiysen altına kırmızı pabuç giyeceksin ya da küçük bir şapka takacaksın kafana. Bir renk, bir kumaş patlayacak yani üzerinizde, hey burada bir kadın var dikkat dikkat, beyler bayanlar kendinize gelin ve bu yöne bakın sıra dışı, hatta sınır dışı bir moda ikonu geçiyor sokaktan. Her şeyi abartma huyumuz var maalesef millet olarak, bende kullanırım bu hakkımı.
Ciddi anlamda tarzını ve hayat görüşünü ifade eden ürünler seçip giyen kadınlar, bir anda kendilerine fiziksel açıdan benzeyen birçok kadın gördüler. Güler misiniz? Ağlar mısınız?
Neyi neden giydiğini bilmeyen insan olmak çok üzücü, kadın ya da erkek birileri dikta ettiği için giyim tarzını değiştirmek insanı komik durumlara sokabiliyor. Balıketli bir kadının duble dürüm kıvamında bir elbise giymesi ona bakan gözleri şaşı edebilir. Karikatür gibi sokaklar.
Şu felsefeyi inkar etmiyorum: ‘Kıyafetinle karşılanır sohbetinle ağırlanırsın.’ Fakat kıyafet kostüm atölyesinden seçilmiş bir ürün gibi durmazsa iyi. Farkındalık önemli ne yaptığımızın, özellikle kendimize ne yaptığımızın farkında olmak. Bazen yağlarımıza hakim olamayan bluzlara sarıyoruz kendimizi. Ya da ‘çuvalda giysem bana yakışır’ mantığıyla kostüm atölyesinden en geniş kostümü seçiyoruz.
Yıllarca ruhumuzu üzdüğümüz yetmiyormuş gibi bir de bedenimizi üzüyoruz; ya sıkıştırıyoruz ya uçuruyoruz. Ya göründüğümüz gibi ya da olduğumuz gibi görünmeyi beceremiyoruz.
Giyim tarzlarını hep beğendiğim ve her zaman şık bulduğum ve her zaman ne giyseler yakışan bir grup var elbet. Çocuklar evet çocuklar. Onlar abartsa da oluyor, yakışıyor. Çocuklara dokunmayın lütfen bırakın onlar büyürken ruhlarına göre giyinsinler. Bedenlerini ve ruhlarını, kumaş parçalarına teslim etmesinler. Canları isterse kostüm atölyesine girerler, ısrar yok.
